google-site-verification=TBEzXN7-BgIExu2irj9j85hXLJu5QRvWB6oFyUbake8

W dniu 17 grudnia 2019 w sekretariacie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi złożyliśmy rekomendację naszego związku w kwestii rzeźni rolniczych a w szczególności uboju na pastwisku.
Poniżej przedstawiamy cały tekst rekomendacji:

Rekomendacja Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Zachowawczej Rasy Polska Czerwona w typie mięsnym w/s rzeźni rolniczych

Mając na uwadze doświadczenie członków naszego związku, odbytych kilka wizyt roboczych w Austrii oraz Niemczech w tym jedną w towarzystwie Głównego Lekarza Weterynarii Pana dr Bogdana Konopki pragniemy przedstawić naszą rekomendację w/s rzeźni rolniczych.
Ze względu na dynamicznie zwiększający się w Europie Zachodniej świadomość i popyt konsumentów na mięso z uboju bezstresowego oraz wyraźnie zauważalny trend w poprawie dobrostanu zwierząt koniecznym wydaje się wprowadzenie w Polsce tzw. Rzeźni Rolniczej biorąc pod uwagę rodzaj hodowli oraz rasę zwierząt, które ostatecznie determinują sposób uboju.

Największym problemem w tradycyjnych rzeźniach jest sam proces uboju a dla hodowców transport żywych zwierząt ze względu na coraz większe odległości i trudności w logistyce transportu. 

Na terenie Niemiec poznaliśmy kilka niezależnych od siebie sposobów uboju. Wspólna nazwa to ubój na pastwisku. Wszystkie łączy brak transportu żywych zwierząt do rzeźni oraz bezpieczeństwo ludzi biorących udział w procesie ogłuszania i wykrwawiania. Środki transportu są określane jako satelita rzeźni stacjonarnej. Każdy z tych systemów został wypracowany pod kątem konkretnej hodowli i rasy zwierząt. Jednak systemy i techniki ulegają dynamicznym zmianom oraz  modyfikacjom. Na dzień dzisiejszy można mówić o kilku, które chcemy przedstawić.
Główny problem jaki pojawiał się w małych ubojniach w Niemczech to transport zwierząt do tych ubojni. Hodowcy wraz z naukowcami przy zrozumieniu polityków wyszli naprzeciw temu problemowi i rozwiązują w ten sposób, że sam ubój zwierzęcia tzn ogłuszanie i wykrwawianie następuje bezpośrednio na pastwisku lub w pobliżu, bądź na terenie gospodarstwa a następnie zwierzę jest po ogłuszeniu i wykrwawieniu transportowane przy pomocy specjalnie skonstruowanych przyczep lub urządzeń podczepianych pod ciągnik rolniczy celem transportu do rzeźni stacjonarnej i obróbki.

Ostateczną decyzję o sposobie uboju wydaje powiatowy lekarz weterynarii w konsultacji z hodowcą w zależności od rodzaju hodowli i rasy zwierząt. 

Znane nam są co najmniej 3 możliwości różnego sposobu uboju:

  1. Bydło mające kontakt z człowiekiem każdego dnia np.: bydło mleczne gdzie zwierzęta są przyzwyczajone do obecności człowieka wtedy ubój odbywa się bez żadnych wcześniejszych przygotowań przy pomocy radicala na terenie gospodarstwa.
    Rozwiązanie  Die Landforscher
    http://www.landforscher.de/
  2. Zwierzęta, które mają kontakt z hodowcą ale muszą być przyzwyczajone do wejścia do poskromu ubojowego. W pobliżu gospodarstwa.
    Rozwiązanie SCHLACHTUNG MIT ACHTUNG https://www.schlachtung-mit-achtung.de/
  3. Zwierzęta, które przebywają prawie cały rok na pastwisku i mają mały kontakt z hodowcą (rasy płochliwe) ubijane są w Niemczech z broni palnej ze względu na brak możliwości zastosowania powyższych metod.
    Rozwiazanie Die mobile Schlachtbox (MSB®)
    www.uria.de oraz
    BUNDE WISCHEN eG
    Kugelschuss 
Rys historyczny uboju na pastwisku w Niemczech.

Pierwsze uboje poza tradycyjną rzeźnią są wynikiem agresywnych zachowań zwierząt podczas załadunku i transportu do ubojni. Dotyczyły one prawie wyłącznie zwierząt, które przebywały cały rok na pastwisku i miały mały kontakt z człowiekiem. Ubój taki był i jest przeprowadzany przy pomocy broni palnej. Niespodziewanym efektem uboju bezstresowego z broni palnej okazała się zupełnie nowa jakość mięsa. Surowiec pozyskany z tak ubitych sztuk posiada lepsze walory kulinarne. Inni hodowcy widząc taki efekt też chcieli zastosować ubój na pastwisku lecz w ich przypadku nie było takiej konieczności ponieważ ich zwierzęta nie powodowały tak dużego zagrożenia dla obsługi i nie otrzymali zgody nadzoru weterynaryjnego. Jednakże chcąc pozyskać surowiec wyższej jakości wsparli się rozwiązaniami zaproponowanymi przez Grupę ExtraWurst, która w ramach Eip Agri stworzyła praktyczne rozwiązania tego problemu. Rozwiązania z punktu 1 i 2.

Rozwiązania zaproponowane przez ubój na pastwisku w Niemczech pozwoliły uniknąć stosowania sztucznych warunków uboju w gospodarstwie np. “tzw ubój z konieczności”

Zagadnienie tzw. uboju na pastwisku przyczyni się w naszym zdaniem do:
  1. ograniczenia zbędnego transportu żywych zwierząt, skróceniem łańcucha dostaw,
  2. mięso pozyskane w ten sposób jest pełnowartościowe, spełnia warunki jako surowiec dla właściciela gospodarstwa jak i konsumenta zewnętrznego, 
  3. rzeźnik dociera do zwierzęcia a nie odwrotnie (dobrostan i bezstresowy ubój),
  4. zapobieganie likwidacji i rezygnacji z użytkowania małych rzeźni,
  5. zwiększy zyskowność prowadzenia hodowli kosztem pośredników,
  6. zwiększy się bezpieczeństwo człowieka w procesie uboju.
Print Friendly, PDF & Email